Bir tohum olsam düşsem toprağa
Yağmur olup yağar, beslermisin beni?
Tomurcuk olup açsam, baksam semaya
Dalımı kopartıp kırarmısın beni?
Ağaç olsam gölgemde zaman geçirsen
Bir telaş var
Anlamsız
Akıyor kalabalıklar
Sonu bilinmez
Yüzlerde bir muamma
Kralın kervanları gibi
Neden sövüp duruyor sana hep birileri
Kabahat senin mi, yoksa amellerin mi
Her nefis tadacaksa ölüm denen gerçeği
Yaşlanmadan toprağa girmek daha mı iyi
Farklısın sen herkesten
Erişilmez bir tutku
Riyakar bu Dünya'da
Dertlerimin umudu
İnanılmaz derecede
Teselli kaynağımsın
Hele bir bak gözlerime, eskiden olduğu gibi
Gel otur yanıbaşıma unuttur bana derdimi
Mazi değil yaşananlar üzerinden zaman geçse
Nasıl unutulur o anlar, hayal değil gerçek ise
Kahpelere yavşaklara boyun eğseydim
Böyle güçlü olamazdım
Alçaklara soysuzlara selam verseydim
Böyle yalnız yaşamazdım
Bugün bir başka güzel mi ne
Envai canlı çoşmuş adeta
Güneş te inadına mağrur
Bir bütün olmuş nebatat
Mutluluk şarkıları söylüyor
Bir çocuğun gözlerinde
Yollar uzun, hayat kısa
Bazen neşe, bazen tasa
Geçti bir ömür
Sessiz sedasız
Güneş açmış bak;
Boşver,
Bugün kalem alasım yok elime
Boşvermek istiyorum alışkanlıklarıma
Sevinsin hırsızı, alçağı, soysuzu
Bugün kepenkleri kapattım
Veresiye aşklara hesap açamam artık
Anlamsız, saçma ve abuk sabuksa eğer
Boş konuşup nutuk çeken
Yola çıkmaz der ki erken
Sabah akşam pinekleyen
Başka biri yok aklımda
Mangalda kül bırakmayan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!