Mehmet Cemal Saydam Şiirleri - Şair Mehm ...

……………………………



Ay karanlık, gece, canım çekiyor,
Baş koyduğum yerde, bulamıyorum.

Kız Zeyno!
Bilirem ki; “illâ da beyaz” diyisen.
Gelinliğin, beyaz olsun istiyisen...
...
.....

Başım dumanlandı yine bu gece,
İçtiğim suların, tadı yok Heno.
Bir yara depreşti içte sessizce,

Yollarına güller döktüm,
Aşirete boyun büktüm,
Başımdan saçları söktüm,
“Berfu” diye, diye aney.

Hey le cano, canamıne.

Güzeldere yolu, bükülür gider,
Yaylasına doyum olmaz Hizan’ın.
Bir tarih başımda, tutuşup biter,
Güllerine can dayanmaz Hizan’ın.

Ağaların, beyliklerin diyarı,

'Mensur Şiirlerimden...'



Bu gece, sevda teline dokundum…
…

- Kardelen çiçeğini, bilir misin Kardelen? ...
…
…..

Karlar çekilirken, cemrenin düştüğü yerde,
Boy verir bir masumluk ki, özüyle devadır derde…

KOMUT




Unutma ki, geçer zulmün zamanı,

'Mensur Şiirlerimden...'


Uzaklardan gelir kurşun sesleri.
Hele deki; bu ne haldir Le Memo?
Diyorlar ki; “bu bir tufan, bir talan ki, tarihte yok benzeri,

Sen benim ilimi, bilmezsin gülüm,
Hele kış bitsin, kar çekilsin de gör.
Her günü âlemdir, her günü düğün,
Tandıra büryanlar, sürülsün de gör.

Görmedin sen bizim buzlu suları,