Mehmet Cemal Saydam Şiirleri - Şair Mehm ...

'Mensur (şiirsel düzyazı) Şiirlerimden...'



Bir dahası yok bu dünyanın… Ve bir benzeri daha yok Kürre-i Arz’da, bu aziz toprakların…
…

Tükendi yollarım, geç kaldın gülüm,
Tükenmez sanırdın, aldandın gülüm.
Zaman el kiriydi, ne sandın gülüm.

....... Bir yorgun bedenle, yollarındayım,

- Vadide bir güzel il ama aynı zamanda da bir evliyalar ve erenler kenti olan Bitlis'teki türbelere, Fatihalarla gezinti...



ZİYARET
(TÜRBELERE GEZİNTİ)

“ADİLCEVAZ” DERLER
SANA TOPRAĞIM



Tarihin beşiği, şehzade şehri,

- Törelerin ve bastırılmış duyguların girdabında çırpınan o Anadolu kızının hatıraları ve özlemleri önünde, saygıyla eğilirken...


BENİM BEBEKLERİM OLMADI

'Mensur (Şiirsel düzyazı) Şiirlerimden...'



Umutların, yaprak-yaprak döküldüğü zamanlarda, iliklere kadar yaşamışım acıları...
Ben, acıları tanırım...

'Mensur Şiirlerimden...'


Gidenler sultan olsa da unutulur,
Ölenler kral olsa, yine de unutulur...

- Aşağıdaki dizeler, yazarın 'Hevidanlı/Berfucan' adlı eserinin, arka kapağında yer alan dizelerden alınmıştır... Şiirsel düzyazı veya Mensur Şiir olarak kaleme alınmış olan bu dizeler, yazarın 'şiir ve müzik dinleti günlerinde', giriş dizeleri olarak değerlendirilmektedir...




ŞİİRLERİMİZİN GÜZELLİĞİ...

Gönlün, bilirim ki, hep benden meyil,
Hiç beni süzdün mü, elâ gözlü yar?
“Güzellik gördüm” dersin. Hiç doğru değil,
Bitlis’i gördün mü, elâ gözlü yar?

Memleketim Bitlis, dağlar ardında,

Acılar, ne denli büyük, ne denli vicdansız ve ne denli acımasızmış, seni sevenlere sormalı.
Seni, bu yüreğe sormalı...
...
Seni tanımadan ve seni sevmeden önce, bu denli dünya mecnunu değildim.
Dostlarım da vardı, arkadaşlarımda... Babam da vardı, beni doğuran elleri nasırlı, yüreği sancılı bir anam da...
Seni, tanıdıktan sonra unuttum herşeyi. Ve gözüm tanımadı kimseleri, görmedi gözlerim sevda yolunda onca yenik düşenleri...