Ömrümü heba ettim senin için vefasız
Sevgimle yüceldiğin o günler yalandı de! ...
Kendimi aldatmışım, sanmıştım ki aşığız
Kalbimde ürettiğin şaheser yalandı de! ...
Verdiğim güller kadar diken oldun battın ya
Değişken bir dünyada ben sabit kalıyorum...
Herkes başka başka severken,
Ben yine seni seviyorum...
Ah be Gülüm!
Duysan beni şimdi...
Artık herşey bana uzak duruyor
Azrail canıma tuzak kuruyor
Tüm yollar dünyadan atıyor beni
Görenler halimi hayra yormuyor...
Mışıl mışıl uykumdan, senin için uyandım
Hiç sana ağlamadan, sabah olurmu sandın
Aklıma geldikçe biz, o birlikteliğimiz
Ben her gece aşkımdan, susuz düşlerde yandım...
Yatak acı taşımaz, yastık başı okşamaz
Yüreğimi açtım sana
İçinde sadece sen olan
Koskoca bir yürek.
Saçlarım ağardığında
En olgun çağımda
Sevdim seni... Çok sevdim!
Saklambaç oynarken o hep saklanan...
Utangaç, çekingen, ürkek çocuk bendim...
Bir gün olsun
Sobe diyemedim...
Yüzümden atamadığım bu hüzün...
Yoldan geçen eskiciye veremediğim;
Kırık dökük aşk anılarım kadar,
Küflenmeye yüz tutmuş sevda artığı acılarım kadar,
Yaşantımda fazlasıyla yer kaplıyor.
Keşke ile başlayan pişmanlık cümlelerinden
Biriktirdiğim acı anılar aşklığımda,
Adının büyük harflerle yazılı olduğu
O kapkara, bitmek bilmez sayfada
Bir hayal kırıklığımsın artık...
Yangınlardan çıktım senin için
Üstüme kandan yağmurlar yağdı
İstanbul cehenneme dönmüştü
Gittiğin o gün
Seni son kez göremedim...
Aşk; Yoksul tiyatronun eskiyen perdesinin,
Ardında ağlayan o maske takmış yüzlerdir.
Seyirci toplamayan, yenilmiş her oyunda,
Sahneyi delip geçen, deli eden rüzgardır...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!