Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Kimseye kaptırmam, yar etmem seni,
Ölünceye kadar, sen hep benimsin…
Yüreğime kazıdığım ismini,
Silinceye kadar, sen hep benimsin…

Azrail diline, düşünce adım,

Ayrıldık ansızın birbirimizden
Ben ateş o duman külümüz nerde
Söyle be felek ne istedin bizden
Ben toprak o fidan gülümüz nerde

Felek bizi yaktı sonra övündü

Allah’ım aynada gördüğüm bu yüz,
Bana benzemeyen cisim ben miyim?
Yüzümü çizgiler sarmış düpedüz,
Saçları ağarmış resim ben miyim?

Eski albümlere baktım şöyle bir,

Ben kimi istedim, kime yar oldum,
Şimdi nazlı yârim, kimlere gelin.
Önce ne umdum da, sonra ne buldum,
Ben sevmediğimin, sevdiğim elin…

Yanımdaki başka, andığım başka,

Anonim bir şarkı aşk denen girdap,
Yazılmamış güfte notasız beste…
Varlığı ızdırap yokluğu azap,
Ona düşen kalpler bir bir şikeste…

Bende yandım bu şarkının közünde,

Dilek ağacına çaput bağladım
Kara gözlüm bana yar olsun diye
Ağacın dibine çöktüm ağladım
Dileklerim arşta yer bulsun diye

Bu köyün güzeli dağlarda ceylan

Neyin diyetini ödemekteyim?
Nerde hata yaptım, nerdeydi kusur?
Sonumu bilmeden, beklemekteyim,
Burda bir gün bile, oluyor asır…

Her voltada, yanıp erimekteyim,

Meyve topladığım bahçeler bağlar
Yürüdüğüm yollar çimdiğim dere
Aklıma geldikçe içim kan ağlar
Hasretim bu gün ben doğduğum yere

Çeşmesinden soğuk sular içerdim

Uzun zaman sonra, eskiye döndüm,
Yine ağlayarak, yattım dün gece…
Aklıma sen geldin, deliye döndüm,
Duvarlara yumruk, attım dün gece…

Seni hatırladım, hayırdır dedim,

Söyleyin şu zalime,
Artık imana gelsin…
Yabancıyım âleme,
Dünya benim değilsin…

Yalandan da yalansın,