Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Pişman olacaksın, yaptıklarına,
Ahlar çeke çeke, kahrolacaksın…
Esir olacaksın, taptıklarına,
Boyun büke büke, kahrolacaksın…

Dillere düşürüp, taş atacaklar,

Gözümde bir pusarık,
Düştüm aşk, denen çöle…
Ayaklarımda çarık,
Elimde âsa ile…

Sevda sahrası bengi,

Dereler tepeler düz olmuş aman
Hem bahar hem yazım güz olmuş aman
Bu kara sevdaya düştüm düşeli
Adım dilden dile söz olmuş aman

Söz verdimse sözümde dururum vallah

Kapat gözlerimi ne olur dostum
Şu yalan dünyayı görmek istemem
Dilsiz eyle beni isyanım sussun
Bilerek günaha girmek istemem

Görmeyim duymayım konuşmayayım

Karanfilin gözyaşları düşerken,
İçimde bir yerler, yanar o anda…
Her damlası ciğerimi deşerken,
Bütün yârelerim, kanar o anda…

Kanımdan kırmızı, renginde hüzün,

Gözlerinin içinde buldum gerçek sevgiyi
Toprağa girmedikçe bitmez bu kara sevda

Çıkardım hayatımdan senden başka her şeyi
İçimden öyle kolay gitmez bu kara sevda

Yalancı dünyadan artık vazgeçtim
Bu tarafta hayat zor kara toprak
Yaşamayı değil ölümü seçtim
Beni kollarına sar kara toprak

Senin bağrın kara benimse yazım

Karaymış bu sevda bahtımdan kara
Bu yüzden mecnunum bu yüzden kerem
Açtı yüreğimde derin bir yara
Bu yüzden hastayım bu yüzden verem

Taştı duygularım sığmaz kabına

Acep aşık mıyım aklım ermiyor
Bütün duygularım karmakarışık
Gururum yanmama izin vermiyor
Aşka saygılarım karmakarışık

Rüyama gelmene olamam mani

Sana sevgi yüklü, bir mesaj attım,
Ayrılalım yazdın, karşılığında…
Ben seni gönlümde, sonsuz yaşattım,
Mezarını kazdın, karşılığında…

Ben seni kendime, kaderim saydım,