Mehmet Çakır Şiirleri - Şair Mehmet Çakır

Gözlerin İstanbul senin
Kirpiklerin hisarda sur
Yaradılışın çok derin
Bulamadım sende kusur

Bir ceylansın ovalarda

Uzak diyarlardan şu İstanbul’un
Heybetli haline bakmaya geldim
Barikatı olacağım her yolun
Bütün köprüleri yıkmaya geldim

Bu şehir ayırdı nice seveni

Sana yaşıyorum ben bu hayatta,
Senle gülüyorum işte o kadar…
Bütün benliğimle seninim hatta,
Sana ölüyorum işte o kadar…

Seninle uyansam ben her sabaha,

Hayat bana tat vermiyor
Huzursuzum çok mutsuzum
Gözüme uyku girmiyor
Gelecekten umutsuzum

Belli değil hiçbir şeyim

Allah’ım ne olur, gücenme bana,
Tüm zalim kullara, isyankâr oldum…
Öfkem gençliğimi, alandan yana,
Vefasız yıllara, isyankâr oldum…

Ne yâri getirdi, benim yurduma,

Vermeye cesaret edemediğim
Gönlümü sen aldın iyi ki varsın
Kimseye emanet edemediğim
Kalbimi sen çaldın iyi ki varsın

Doğru sevgiliyi dilerken Hakk’tan

Tövbeler dolusu bir yürek ile
Huzuruna geldim affet Allah’ım
Bu uğurda şeytan yapsa da hile
Yolundan dönersem mahvet Allah’ım

İçimdeki aşkın sonsuz bir değer

Anadolu’m kokar, bu taş toprakta,
Eşsiz havasına, sevdalıyım ben…
El işi, göz nuru, dalda yaprakta,
Türlü meyvasına, sevdalıyım ben…

Acaba cihanda, var mıdır eşi,

Başaklar sessizce büyür,
Büyür acılarıma paralel.
İçimde mutlu bir çocuk yüzü,
Yanaklarımdan
Gülücükler süzülür.
Gözyaşlarıma inat,

Giderken kendini götür kalbimden,
Sana ait bir şey kalmasın bende…
Hatıralar bile yok olsun tümden,
Yaralı bir anı bırakma tende…

Kuşların uçmasın gök darılsın da,