Mehmet Bozkurt Esenyel Şiirleri - Şair M ...

Yaşamak sevinci içimizde bir kördüğüm
Ne çareki ölmek için gelmişiz dünyaya
Biraz mutluluk bekleriz yaşadığımız andan
Mecbur oluruz sonunda yine ağlamaya

Arzular sonsuz ulaşmak mümkün değil

Gecelerin bitimi sabahlarca ak
Gönül dolusu umutlar sularca berrak
Üç öğün sofranızda çeşit çeşit yemekler
İsimlerini dahi bilmediğimiz
Taze ve sıcak
Uzun kış gecelerinde yanan şömine sicak

Günler koşuyor ıstırap rayında
Geceye geceye
Dilenci bir dilim ekmek peşinde
Hasta son deminde
Yine de mesut anların
Rüyası çekiyor insanları

Feryadın boşuna bülbül!
O sevgi demleri bir masal oldu.
Benimki unuttu,seninki soldu.
..............................................................

Hülyalarımdan güzel ümit gibi yumuşak
Evim nerede şimdi mesafeler ardında
Ne hazindir yaşamak sanki bir kör kuyuda
Bir köşeye serilmiş dağnık kirli bir yatak

Hasretle küf kokusu karışmış birbirine

Yıldızlar kadar uzaksın bana şimdi
Göğsümde çarpan kalbim kadar yakın
Suyumda ekmeğimde aşımda
Sen varsın
İçime doluyorsun
Her nefes alışımda

Doğduğum günden beri nedendir bilemedim
Bin dert yitip giderken bin dert geliyor bana
Bu güne dek savaştım bir çare bulamadım
Bin dert yitip giderken bin dert geliyor bana

Küçücük bir evdeyim yaşam genişliğinde

Torunlarım çdcuklarım
Kara sevdam ak özlemim
Ömür boyu yazdıklarım
Kara sevdam ak özlemim

Özlemlerim çiçek çiçek

Mutlu olmak ne mümkün keder keder üstüne,
Yığın, yığın yoksulluk, karanlık düşünceler,
Parça, parça umutlar, aydınlık hasret güne,
Gündüzler ağlamaklı, kara kefen geceler.

Ömür buyu bir feryad kulaklarda çınlayan,

Bekleyiş hasreti bitmeyen çile
Uzaklar içimde çözülmez düğüm
Uyuyor günlerim mavi heveste

Ufuklar ardında büyüyen zaman
Derdimi eritti aşk potasında