Mehmet Bozkurt Esenyel Şiirleri - Şair M ...

Dağ başında aşkı söyler
Gezer durur Esenyel ler
Sevgilisi yoktur onun
Sevgilidir tüm güzeller

Kaşı kara gözü ela

Hayalde yaşıyor bu yaşlı şair
Hala şiir yazıyor aşka dair
Kendisi dünyada ruhu hayalde

Hayalden başka bir şey
Kalmamış elde

Mezarımın taşına yazacaklar ismimi
Nasıl da bu kadar çok yürekten sevdim seni
Nasıl bir aşk bu yarabbi yaşım buldu sekseni
Ben hala (Elif) teyim (Be) yi öğrenemedim

Bu aşk sönmek bilmiyor içimde yanan bir kor

Götürün yıldızları gökten öteye
Bana bu sevginin özlemi yeter
Bu gidiş son artık sormayın niye
Kalbimin dinmeyen elemi yeter

Bilmedi aşkımı verdim gizlice

Senin içn gittiğim diyar diyar
Ey yar
Kamyonun güvertesinde
Üçüncü mevki kompartumanda
Senin için

Kimseler geçmedi gönül yolumdan
Ayak basılmamış orman gibiyim
Yalnızlık şarkısı düşmez dilimden
Koyunsuz kavalsız çoban gibiyim

Talihtir derdime bin dert ekleyen

Gönül bir pervane döner durmadan
Sevdadır elinde oyuncaktır o
Bir yorgun kuş gibi kanat vurmadan
Sevdadan sevdaya akacaktır o

Sevinçle arkadaş kederle kardeş

Bana göre değil kestane gözlüm
Hüzünlü bakışlım gölgeli yüzlüm
Sevmişim bir kere artık unutamam
Söndüremem bu ateşi içimde
(meğer sevenler bir gün unutulurmuş
gözden ırak olanlar gönülden de olurmuş)

Saadet hüyası gönül huzuru
Yıldızlı göklerden elenen hüzün
Ve doğan yepyeni emel dolu gün
Şadırvan başında bir garip kumru

Ümidin kolunda uyanan arzu

Yaşamak; hicranlardan bir mutluluk duyarak,
Yıldızlara ermeyi düşünerek yaşamak.
Hayatın kitabını okuyup yaprak yaprak,
Hürüm diye sevinmek, köle gibi yaşamak.

Her sevilen insanın yılan olduğunu görmek,