Karanlıklardaydım uyandığımda.
Derin bir sessizlik,
Korkuyordum.
Nerdeydim?
Neresiydi burası?
Demire şekil veren,
Bir usta misali..
Seni, düşlüyor..
Seni,işliyorum dizelerime.
Çisil,çisil yağmura benzeyen,
Gidiyorum.Bu akşam.
Ayrılıyorum.
Senden ve bu şehirden.
Ağlakmayacaksın ardımdan.
Taş basacaksın yüreğine,
Biliyorum.
Dost,
Dağlar bir başka bu gün.
Ağaçlar esen hoyrata mahkum.
Kuşlar, darmadağın gökyüzün de,
Dağların başı dumanlı bu gün.
Gece yarısıydı
hatta sabaha yakın
Ahizeyi kaldırdığımda
titrek bir ses
Benimle görüşmek istiyordu
Benim diyordum konuşamıyordu.
Bir tesadüf,
başka birşey değil di,
O'rada beklemem.
Senin geçişin.
Meraklı gözlerin,
üzerine kilitlenişi.
Yağan yağmurlarla ayrılmıştık
seninle.
Sonumuz aydınlık olur demiştin
en son.
Seni bilmiyorum.
Bugün, hava rüzgarlı
diyordu annesi.
Belki yağmurda olur arkası
Şemsiyeni, kaşkolunu, eldivenini
Almayı unutma.
İkisi de,
ayrı yataklara yerleşmişti.
Oysa, kaynağından ayrıldıklarında
Bir çocuk gibi masum,
bir o kadar da;
Azdı suları..
Sebebi çok bunun,
savaş sayarım.
Esir alma şöyle dursun.
Kılına zarar vereni yakarım.
Yanılıyorlar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!