SÜRGÜN YEDİM
Anne sevgisi nedir bilemedim,
Baba merhametini göremedim,
Pınarından ab-ı hayat içemedim,
Sürgün yedim ben bu dünyadan.
SUYA ATILAN MEKTUPLAR
Bir mektup yazdım hüzünden,
Bıraktım denizlere.
Ağır ağır aldı bir yol,
Yakamozdan daha parlaktı,
Yavaş yavaş kayboldu gözlerden,
Akşam yatarken
Aranızdaydım
Sımsıcak kucağınızda
Babam masal anlattı
Sen ninniler söyledin
Ya şimdi
tu kûlîlka ser zınarê
tu susına ber bıharê
tu periye gûlıya darê
were delala min were
tu li cem Memê Zinî
YAKARIŞ
Ya Rab! Bu kış öyle ne karakıştı.
Yeryüzünü beyaz örtü sarmıştı.
Geçit vermiyordu sıralı dağlar.
İnsanların bütün kirlerini almıştı.
Yağmur yağıyor bu gece.
Ben yürüyorum sessizce.
Islanıyorum sırılsıklam
Yağmur taneleriyle.
Lâkin bir damlası bile
Düşmüyor yüreğime.
YÜREK SARMALI
yüreğinin sürüklediği yere,
beni de al, bedenimi de
yüreğimi de.
zira;
ben sürgün, bedenim sürgün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!