Sormayın a dostlar nicedir halim
Dert ile gâm ile dolmuşum bu gün
Kimseye diyecek bir çift sözüm yok
Geçmişi hayale dalmışım bu gün
Yorgunum gülmeye mecal kalmadı
Bir gamlı hazanın, son seherinde
Bülbül feryat eder, gül bahçesinde
Hatta tanık oldum, bir keresinde
Can verdi bülbül, bir gül dibinde
ÇAĞIN İNSANI
Kimi şöhret peşinde kimisi makam
Çıkarına düşkün gerisi yalan
İşine gelmezse falan ve filan
Dostluğunu keser çağın insanı
Ne kadar da masumduk
Çünkü henüz çocuktuk
Ne zaman yağmur yağsa
Sokağa fırlar hep bir ağızdan
Bir tekerleme söylerdik
Şarkı gibi bir şey
Sabret ve bekle
Yaşadığın tüm sıkıntılar
Bütün bu zorluklar
Acılar ıstıraplar
Belki de
Daha büyük bir lütuf
Bu gurbet ne kadar zormuş kardeşler
Gecesi bir garip gündüzü garip
Yoruldum hayatın yokuşlarında
Yokuşu bir garip düzü bir garip
Bazen çok soğuktur bazen de sıcak
ERCİYES
Kadir Mevla’m yaratırken özenmiş
Kıyın köşen ak çiğdemle bezenmiş
Dört mevsimin birbirinden güzelmiş
Serin serin eser yelin Erciyes
Bu dünyanın bin bir türlü işi var
Anlamaya çalışma sen faydasız
Kimi insan yardım için koşarken
Kimisi de kendisine faydasız
Rabbim bu dünyada yaratmış sonra
Rabbim merhamet et aciz kuluna
Bilirim dertlere derman sendedir
Söz geçmez şu asi garip gönlüme
Yazıver gönlüme, ferman sendedir
Sendedir şifası mahzun gönlümün
Behçet Necatigil’e
Evet
Sevgileri yarınlara bıraktık
Tutuk çekingen saygılı
Aslında bütün yakınlarımız da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!