Ateşin gerçeği gönülde vardır,
Yalnız ocaktaki közde arama!
Kim bizi severse bizlere yârdır,
Sana tatlı gelen sözde arama!
Kimisi dünyaya gönül bağlarmış,
Ben köyümü çok severim
Benim köyüm bana güzel
Tabi hakkımdır överim
Benim köyüm bana güzel
Kuru ekmeği aşıyla
Aynı yazgı, aynı kader,
Ha sen yandın ha ben yandım.
Ey sevgilim, ne fark eder,
Ha sen yandın ha ben yandım.
Yakan sensin, ateş sende,
Düğüm, düğüm duygularım
Anlatamam anlaşılmaz
Yerli yersiz kaygılarım
Anlatamam anlaşılmaz
Gah toprakta gah taştayım
Türküler var köke kezzap döktürür,
Türküler var bir ağaca dal olur.
Türküler var dilbazları lâl eyler,
Türküler var ahrazlara dil olur.
Türküler var selvi gibi salına,
Ocaklar ateşi özler
Bacalar tütmeyi sever
Çiçekler baharı gözler
Keklikler ötmeyi sever
Biri bire eş yaparken
Her an yüreğimin orta yerinde
Hissederim seni özlerim oğul
Üstü incecik kül sanma derinde
Hemen alevlenir közlerim oğul
Hasreti bölerim yele veririm
Elimle bıraktım seni gurbete,
El bilmez ki yüreğimde sızın var.
Küçükten yerleştin dert teknesine,
Alevlenir, küllenmeyen közün var.
Ankara’da bundan sonra çok işin,
Herkes derdin döktü bana
Benim dertler yine kaldı
Ben çekerim yana yana
Benim dertler yine kaldı
Kazma vurup sökemedim
Hala hayalimde canlanır durur
Ne kadar tatlıydı babamın evi
Alt katı ahırdı ambardı boştu
Tek iki katlıydı babamın evi
Şafakta horozun sesini duyun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!