Bahar gelmiş bugün
İlk yeşiller dallarda
İlk kuşlar da dönmüş
Güneş selamlıyor İstanbul'u
Deniz bir başka dalgada
Toprak bir başka kokuyor
Eğreti yaşar kimi
Saksıda çiçek gibi
Bir bardak su için
Bekler yerinde sessiz
Kökleri toprağı kadardır
Toprağı saksısı kadar
Güldüğünde sen
Gün aydınlanacak aniden
Kahvem ısınacak elimde unuttuğum
Zamanın yelkovanı atacak durdurduğum
İlk kuşlar açacak kanatlarını
Renkler boyanacak yeniden
Alıp başımı gitsem diyorum
Yemyeşil kırların en koyusuna
Birdenbire insem yedi kat merdiveni
Alıp kokusunu meyve bahçelerinin
Ve sıyrılsam ışık hızında
Gri asfaltlardan yeşil koylara
Çıktın karşıma
Ayrılık gibi ansızın
Ve henüz dinmemişken içimde
Sen giderken başlayan sızım
Yanında birisi
Herkes gibi, sıradan
Toprakları düşünürüm
Yağmur sonrası kokusuyla
İçinde saklı yaşamları
İlk çıkan fideleri
Kocaman ağaçların
Kocaman yapraklarını
Sevdanın kıyısında durmuştum
Yelkenler hazırdı gerilmeye
Her şey seni beklerken yolculuklara
Sen kumdan kuleler yaptın çocuklara
Sahilde çekirdek çıtlatmayı
Tercih ettin nedensizce
Kör bir şairin dediğinden
Uzun ince bir yoldasın
İnceldikçe gidersin
Gittikçe uzar dönemezsin
Issızlaşır içindeki kalabalık
Gözlerin zamana alışır
Beni bana sorma bu aralar
Ben benden ayrıyım artık
Uçsuz düzlüklerde kaybolmuşum
Geldiğim şehirler uzaklarda kaldı
Ve gideceğim şehir kalmadı
Bir düzlükteyim ki
Çok uzun soğuklar vardı önce
Kilitli ağızlarla dolaştık
Bir yudumu öldürecek nefesler vardı
Ellerimizi cebimizden hiç çıkarmadık
Ateşler vardı ısıtmayan yollarda geceleri
Yanlarına varmadık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!