Mehmet Akif Tiryaki Şiirleri - Şair Mehm ...

Kurulmuş bir makine miyim
düğmesine basıldığında çalışan bir düzen
kontağı çevrildiğinde yürüyen araç
kapağı açıldığında dans eden balerinli müzik kutusu
yok yok ben insanım

Boğaz’ın ıhlamur parfümü sürdüğü mevsimde
gürültünün olmadığı bir yerde
yavru bülbül serenat yapıyor
bir kişilik seyircisine
kimseler yok ortalıkta
güneşin içeri alınmadığı bir ağaç altında

Emekliyim
Esnafım
Şairim
Şoförüm
Müzisyenim
Ressamım

Datça’da sarhoş olmak varmış
Çiçek kokularıyla
Knidos’ta ayılmak varmış
Mavi deniz suyuyla
Sıcağıyla rüzgârıyla
Işıklı yıldızlarıyla

Ruhum izne çıktığında bedenimden
başka kentlere gitmek istemem
kenti simgeleyen eşyaların
yine aynı kentte
başka bir yerde kullanıldığı gibi
beni de bu şehirde bırakın

Yazın nüfusu çoğalan kasabaların
sonbaharla beraber boşalmasıdır ayrılığımız

Güneş bile az ısıtır o dönemlerde
güneşin ısıtmaz içimi üşürüm.

Karımın gelin olduğu gün
Ben doğmuşum..........
Evlendirme dairesinde.

Acayip olan bunun neresinde,
ikinci hayatı herkesin evlilik

Sınırları sildim çok seneler evvel
Sınırsız tartışalım seninle
Çay içer gibi
Anlat içinden geçenleri
Yudum yudum
Lezzet katsın ruhuma

a ilkbahar çiçeksiz olur mu
b sonbahar sarı yapraksız
c insan duygusuz olur mu
d bebek annesiz
e şıkkı hiçbiri olmamalı
bildiniz doğru cevap e şıkkı

Kartepe'den göle baktım,
Gölden Maltepe'ye
Göremedim Maltepe'yi
Yetiştim ada trenine,
Götürdü beni mahalleme
Maltepe'den baktım Kartepe'ye