Mehmed Sarı Şiirleri - Şair Mehmed Sarı

SEVGİLİYE METHİYE


Ben onu kırk yılldır
antik bir define gibi sakladım yüreğimde,
Ben onu kırk yıldır

SONUÇ

Ellerimin nasırında servetim
gündelik seksen dolara,
Sırtımda evim barkım
dünüm, bugünüm, yarınım

SUÇLU ŞİİR



Gözlerimden uyku kaçtı
Göremedim düşte seni

SEVDA NE YANA DÜŞER

Kucak açtım sana tutsak vatanım
ensemde düşman süngüsü
şakağımda kan,
Zulümle, kıyımla bükülmez kolum

-Mandela’nın anısına

Emniyet saraylarının
işkence merkezlerinde
“sabundan düşüp” ölürdü
özgürlük kavgasının neferleri,

Donup kaldı beynimizin odağında
bin yıllık bir buzul parçasınca
seni düşünmenin sancısı...

Umuttun çıplak gecelerde içimizi ısıtan
Belirsiz bir gelecektin canhavliyle sarıldığımız,

Sizler ki,
yaşamın en vazgeçilmez çağında
ölümü ince belli
sevgililer gibi
alıp kollarınıza sırtladınız,
Bin yıl ilerilerdeydi adımlarınız,

Güneş karararak batıyordu Atlantik üzerinde
Sahil boylarında kanayan bir geçmişin ayak izleri
Ve kapkara düşlerle gelip oturan gözbebeklerimize
kanlı kara bir gecenin saltanatı çökmüşken yüreklere
Bir Senegal akşamında kaybettim seni.

BU YAŞTAN SONRA

Hiç bir hicranını
bastırmak istemiyorum yüreğimin
Anılar donup kalmasın
duvarda hapsolmasın

ÇOK ÖZLEDİM

Gülüme özlemim derin
İçim volkan dışım serin
Feryadı dinmez kalbimin
Ben gülümü çok özledim