Mehmed Aksu Şiirleri - Şair Mehmed Aksu

Bu şehri sende sevdim,
Yarım kalan cümlelerimin kalabalığında,
Ve en şehirli yanlarımın kabalığında.
Hiçbir hükmümün olmadığını fark ettim;
Sen yanımda olmadığında.
Bu şehri sende sevdim ben,

İçim kanarken
Şehir uyurken
Ansızın çıkagelsen
Ne olur sanki
Ne kaybedersin
'Seviyorum' diyebilsen

Haziran yağar bakışlarından
Ben biriktirdigim umutlarımı bozdururum.Kalbimi intihara meylettirdigim kaldirimlardan
Sağdan yürürüm; bakarsın aşk bulurum.
Sonra yazı tura atarız
Ben yazı derim; sen çıkarsın
Ama bilirim çıkmaz alın yazısı.

Başarsaydı kalmayı yüreğin yüreğimde
Canımdan gideni değil
İçimden geleni yazardım şiirlerimde

Bağrımdaki bu yara;
Bana ondan hatıra.
Baktıkça ah edip yanıyorum ben.
Kimse bilmez ki garip halimi,
Kendi halime kendim ağlıyorum ben.

Bir Eylül akşamından geldim sana
İçimde intihar kuşanan umutlarla
Boynumda ip olsun müebbet sevda
Korkutmaz beni cellatlar da sehpalar da

Kaldırınca duaya şu ellerimi,
Adını söylemeyen dili neyleyim
Aminler biriktiren sözcüklerimi
Aşkındır eyleyen deli neyleyim.

Senin hasretin ile çatlarken toprak

Bir şehir olur musun bilmem ama
Bir gün ol; mesela Cuma
En güzel günüm ol hayatta
En güzel dua

Ben"de" olsaydın keşke
"Def" olacağına

Şimdi güneşin erken doğduğu bir şehirsin sen,
Saçlarının karanlığı var gecelerde.
O yüzden sabahlar olmasın isterim.
Ve sen varsın diye ben,
Leyleklere ve kargalara inat bu kenti severim.