Şu kevn-i âlemin her tarafı oldu ifsat,
Silindi nazm-ı celil, gönüller doldu fesat.
Cemalin hürmetine bizi rahme kavuştur,
Gazabınla gelecek azabından savuştur.
Neyi feda edersen fazlası ihsan gelir,
Neden sakındırırsan başına hüsran gelir.
Müşfik ol, hakir görme bu dünyada kimseyi,
Bir nazarı celbeder, Hüda'dan gufran gelir.
Öğreniriz bilmediğimizi bazen bilmeyenden,
Bilmeyen bilmez ki, bilginin gerçek bilgeliğini.
Tebessümü de öğreniriz bir gün, hiç gülmeyenden,
Hayat mürebbidir, anlayabilsek ilkeliğini.
Muradın hak ise gayrıyı bırak,
Namazın miraçsa bineğin Burak,
Gönlüne sokarsan şol masivayı,
Rahmana kavuşmak sana da ırak.
Asudeyim asumana ruyetim,
Şanınadır ihtiramım hürmetim,
Sayendedir cemalinden ziynetim,
Sen Haliksin başka şahı istemem.
Kalp Allah'ın mülküdür, kimin zannettin onu?
Günde yüz dört bin atar, kaç kere saydın onu?
Otuz sekiz milyon kez, damara kan pompalar,
Sen yatıp dinlenirken, uyur mu sandın onu?
Güvenmek insanın fıtratında var,
Uyurken rüyalar kandırır beni.
Benliğin izleri suratında var,
Yaşarken insanlar kandırır beni.
Gönlünde hak olan hiç gafil olmaz,
Sabırda sebatta kul sefil olmaz.
Zalime bir mühlet verilir amma,
Zülmün devamına hak kefil olmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!