Mehdi Ersoy Şiirleri - Şair Mehdi Ersoy

Sevgi insanların hamurunda var,
Tohumları ekmek bizim işimiz.
Hayvan-ı natıka çamurunda var,
Elemleri çekmek bizim işimiz.

Maddeye dönüktür insanın yüzü,

İnsanın cismine bakıp güvenme,
Katil de, masum da insan değil mi?
Hayvanın cüssesine bakıp imrenme,
Ayı da domuz da hayvan değil mi?

Zahirde görünmeyen her şeyin bir yanı var,
Kullandığın markada bebeklerin kanı var.
Zalime meyledenin içinde cani yatar,
Dost dediğin kimseler bir gün seni de satar.

Dünya ahiretin tarlası ise,
Ne ekersen onu biçersin sırdaş.
Saadet yurdundan alırsan hisse,
Yarını, yârini düşün be kardaş.

Kelâmın edebindir, beyhude hiç konuşma,
Sana insan desinler, maskaraya dönüşme.

Mürai değilim ki, sukut-ü hayale uğratma beni,
Nazenine müştak olmuş zatının pinhanıyım efulim.
Bilirim süveydam dilhun, nale-i zarla ağlatma beni,
Rikkatin hicranlı gönlüme şifayap oldu epulim.

Mehdi ERSOY

Günümüzde zordur eşek beslemek,
Anırdıkça çüş diyorum durmuyor.
En sevdiği yemek yiyip pislemek,
Zırladıkça çüş diyorum durmuyor.

Perişanız toz içinde,
Gönül yanar köz içinde,
Sır saklıdır söz içinde,
Sana âyan ey Allah'ım!

Volkan patlar dağ içinde,

Ey Gönül şevka etme sevmese de yâr seni,
Düşersin bir sevdaya pişirir gülzar seni.

Her gönüle yakışmaz bencileyin âşıklık,
İçten içe yansan da bilmesin ağyar seni.

Ey sevgili sakın kaçma sen benden,
Beni can evimden vurduğun yeter.
Bir tebessüm bekliyorum yâr senden,
Sıladan sılaya sürdüğün yeter.

Ayrılık hasreti inletir beni,