Megerse Nafileye Sobe Şiiri - Seyfi Karaca

Megerse hayatin
Cetrefilli yollari kritik esikleri ve zor kapilari vardir
Kabindan cikip
Kaliptan kaliba girmemeye fakat düstügü azap yollarda
Nereye ve kime gidecegini bilmeden
Durmadan dinlenmeden ac suzuz sevgiye muhtac aska aziksiz
Hic durmadan tozunu siler gibi tekerlegin sarampolün ve cantin
Silik düsüncelere darmadaginik kutulara
Kuyulara dalarak özenli gayretlerle düzenli acilara ve agitlara
Hadi diyelim yarin arefe öbürsügüne bayram
Bindin gittin diyelim kentini sirtinda tasiyamayan apartumanlara
Dolmuslarin vizir vizir
Tramvaylarin vizir vizir
Taksilerin otobüslerin herkesten terlemis bir yaz kiri biraktigi
Küflü elbiselerden bir dahaki duraklara sarkar gibi oluk oluk
Birbirinin ensesinden bosalan bogulmus nefesiyle
Kendini ölüme sarip süsleyip hazirlayan süslü gizli bir aynadan
Hazirim ben diyene kadar sobe…
Camekanlardan tiklim tiklim gecerken gölgesine bakip duran vasita
Orda bir yerde sulanmayi bekliyorken
Son günlerini yasiyordur hortumun dibindeki yaz günesi
Insan nesli
Ve fabrika cicegi..

Haziran / 22