Meger Ki Zülfüne Bâd-ı Bahâr Hem-demdür

Meger ki zülfüñe bâd-ı bahâr hem-demdür
Ki yañaguñ gibi gül-zâr hûb hurremdür

Hayat buldı cihân kim girü nesîm-i sabâ
Nefes nefes nefehât-ı Mesîh-i Meryemdür

Saçuñ hevâsına ger olmadı-sa sevdâyî
Benefşe nîşe perîşân u böyle der-hemdür

Ne nüsha virdi gözüñ nergis-i muzâafa kim
Gözinde bu kamu sihr ü fütûr u müdgamdur

Çemen safâ-sıfat oldı-ysa bâg Kabe-harem
Aceb mi çünki yagan yagmur âb-ı zemzemdür

Yeşil kızıl gaye geldügini reyâhînüñ
Haber viren yire gökden bu saru çigdemdür

Seherde şeb-nemi bülbül duay-ıla ister
Ki taze dutan ü ter gül yüzini şeb-nemdür

Meger benât-ı nebat itdiler girü celve
Ki tonları ki geyürler harîr-i mulemdür

Çiçeklerüñ tonı ah u kızıldur u gül-gûn
Çemen bu kuşlar üninden tolu teranemdür

Başında lâlenüñ uş tâc şöyle kim fagfûr
Elinde nergisüñ uş câm şöyle kim Cemdür

Çü söz ü sâz-ıla gitmege bülbülün sûzı
Anı görüp kamu dil-ile sûsen ebkemdür

Gülüñ ne râzık ki var-ısa bülbüle sorgıl
Kim ol-durur bu serâ-perdede ki mahremdür

Keremlerine Hakuñ itibâr-ıla nazar it
Kim ol Kerîmüñ işine bahan mükerremdür

Bögün terennüm-i bülbül tolu-durur gül-zâr
İşit bu nagmeyi kim gussa derdine emdür

Bu revnak-ıla bu şâœî ki var çemende bögün
Baña ki ayruyam ol yardan kamu gamdur

Cüœâyeam ol saçı reyhân u yanagı gülden
Benefşe bigi bu derd-ile kâmetüm hamdur

Cihân nem olsa kamu göz yaşı-y-la baña ne gam
Hayâtı n’iderem andan ırah cihân nemdür

Aceb bu kim gözümüñ yaşı-la cihân nem-gîn
Firâkuñ odı-la yüregüm cehennemdür

Egerçi cân u dil ü dîn azîzdür ü nefîs
Velîki yâr kamu nesneden mukaddemdür

Firâkı derdine yâruñ lebinden ayru devâ
Egerçi âb-ı hayât-ısa bî-gümân semdür

Bu derdi bir dem unıtmaga lâleye karşu
Sun ol piyâleyi kim kamu zahma merhemdür

Düşürme lâle bigi elden piyâleyi bir dem
Bögün ki nergis ü gül sinüñ-ile hem-demdür

Şemâl müşg-dem olup eser-iken gel kim
Bu bir demi görelüm hoş ki ömr bir demdür

Bögün ki neşv ü nemâ buldı hâr ü hâk ol kim
Kadehden olmaya hoş neşvi hârdan kemdür

Ezelde oldı senüñ ışkuñ Ahmedîye nasîb
Anuñ-çun ol ebedâ cân içinde muhkemdür

Fidâ kılam yoluña cânı bir dahı görsem
Senüñ cemâlüñi kim rahmet-i dü-câlemdür