Ölemeyen Sahibenin Ölü Şiirleri

Bir şair nasıl ölürse,öyle  öldü bu şiir de
Acısı harflerin arasına saklanmış gibi.
Davası
Yalnızca yağmur yağdığında ortaya çıkan şemsiyeler gibi,
Açıldı.
Ve yağmurdan kaçanların kapattığı pencereler gibi,
Kapandı.
Her şeyi;
Mutluluğu yakalamayı,perdeleri açmayı,
Bir kalbim olduğunu unuttuğum gibi
Unuttum.
Bir şair  nasıl ölürse, öyle öldü bu şiir de.
Ikinci baharını yaşayan yaşlı bir adam gibi
Mutluluğun burukluğunu yaşamalıyım şimdi.
Ve çoktandır
Yemedigim helvayı kavurmalıyım.
Perdeleri açmalı, ortalığı toplamalıyım.
Belki biri gelir akşama doğru
Yarıda kalan hayatımı tamamlarım.
Bir şair nasıl gömülürse
Bu şiir de öyle gömüldü,
Şairin kalbine...