Medinenin gülleri yastadır yasta
Kainatın tek gülü olmuştur hasta
Asuman inlemekte ağlamaktadır
Du cihanın serveri gidiyor dosta
Elbette sensin Resul sen Habiballah
Ümmete şefaat et sen Şefiallah
Dağ taş matem içinde hüzünle dolu
O Allahın elçisi ve sadık kulu
Yürekler yanmaktadır bu ayrılığa
Tebliğ etti İslamla en doğru yolu
Elbette sensin Resul sen Habiballah
Ümmete şefaat et sen Şefiallah
Bırakıyorum dedi iki emanet
İlki Allah kelamı Kurandır elbet
Pergamberin ahlakı Kurana uygun
İkinci emaneti olmuştu sünnet
Elbette sensin Resul sen Habiballah
Ümmete şefaat et sen Şefiallah
Sensiz kapkaranlıktır ruhumuz bizim
Sensin ışığı elbet gözlerimizin
Her şeyinle örneksin tüm insanlığa
Dünden daha muhtacız muhtacız bu gün
Elbette sensin Resul sen Habiballah
Ümmete şefaat et sen Şefiallah
Kayıt Tarihi : 29.9.2008 11:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/29/medinenin-gulleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!