Medine Şiiri - Ali Kılıç Kakiz

Kubâ'nın Hurma bahçeleri değer,görülmeye.
Toplanmış yaşlısı genci kasideler söylemeye,
Hahamlar, papazlar bile,gelmiş Resûlü görmeye
Toprağı nur sacan, peygamber şehri Medine.

'Vadî Ranûna ' ilk cumanın kılındığı yer,
Şanlı peygamberin çağrısına kulak ver,
'Topluluktan ve doğruluktan ayrılmayın' der,
Kur'an la feth edilen şehirler sultanı Medine.

Resûlü ekrem oturdular Kûba'daki kuyu başına
Cennetül- âla, müyesser oldu, bir kaç arkadaşına.
Çağrıldılar huzuru Resûle, isim isim tek başına,
Toprağı güzel kokan hicret evi canım Medine.

Resûlün gececeği yol üzerine oturmuş Selûl,
Kin dolu bakışlarla, bakıyor melûl melûl,
Kursağında kaldı, giyemedi taçını Ubeyy bin Selûl,
Sırların gizli kalmadığı mukaddes şehir Medine.

Cıban başı ve fitne ateşinin körükleyicisi.
Hemen kinini kustu, hicret günlerinin arifesi,
Resûllah'a kıskançlıkta meşhurdu, Âmir taifesi
Görülmez ordularla korunan darûl karar Medine.

Kâb ' Medine'den sorumlu, hem şair hemde kâdı.
Mü'minlerin annelerine utanmadan şiirle saldırdı.
Kıyamet saatine dek lânetlenecek, yerlere batsın adı.
İlâhi tokatla hışmını bulanları temizliyen Medine.

Deve yürüyüşüyle beşyüz sene gök ile yer arası.
İns cinse gönderilen peygamberi zişanın uyarısı,
Evrensel mesajla tamamlandı, asırların hayırlısı.
Allah'ın düşmanlarının susturulduğu yer Medine.

Severlerdi Resûlü sıkâleyni, bitmez tükenmez hâzla.
Verdikleri anda ki sevinç nail oldukları sevinçden fazla.
Taat ve itaat timsali, meleklerin gaslettiği ey Hanzalâ!
Gönüllerin tacı, cihanın incisi, emsalsiz diyar Medine.

Kuba / Medine-i Münevvere/1401H.