Medeni Olduk Şiiri - İbrahim Halil Sipahi

Zaman geçiyor, yani çağ atlanıyor,
İlim artıyor, teknik fen gelişiyor,
İnsanlar tuhaflaştı, huy değişiyor,
Nihayet çağa ayak uydurur olduk,

Kızlar özenir olmuş, erkeğe,
Erkekler değişti, kulakta küpe,
Elbise var yok, giyiniş züppe,
Nihayet sokakta medeni olduk.

Oğul gelin kız damat keyfi yerinde,
Tüm imkanlar çocukların emrinde,
Yaşlı ana baba huzur evinde,
Nihayet atadan utanır olduk.

Gelinin kızın ayak atar karşında,
Oğlun tv’ye bakar yatar karşında,
Rakıyı içer sigara tüter karşında,
Nihayet saygıyı mumla arar olduk.

Unutuldu komşu, akraba ziyareti,
Kanallar arttı, çıktı uydu anteni
Her kesin var bir dizi günü, saati,
Nihayet televizyonun kölesi olduk.

Bayramlar gitti, yerine tatili kaldı,
Kart, mektup yerini sms aldı,
Kurbanı bağış ettik, şeker ağladı,
Nihayet keyfimizin esiri olduk.

Ayrı düştük, bacı kardeş akraba,
Hatır sormak yok telefonda olmasa,
Bir araya geliniyor ya cenaze ya toy’da
Nihayet birbirimize yabancı olduk.

Sipahiyim dertliyim bunlardır bana tasa
Medeniyet diye örf adet kalktı rafa,
Hesabını nasıl vereceğiz yüce Allah’a,
Nihayet nefsimize mağlup olduk.

26.11.2012/Adana