ayın geceyle dansı
belirlerken zamanı,
esip yağan dalgalar
kabaran öfkesidir
durulmayan denizin.
gecenin yorgun gözleri
usulca sokulur koynuna
tükenen uğultunun.
bıçak sırtı tanığıdır
çevrilen kum saatinin.
artık ne med ne cezir,
öncesi kadar büyülü
fırtına sonrası sessizlik.
İstanbul, 07.11.2003
Nevzat GürmenKayıt Tarihi : 11.1.2004 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)