Mecnun sevdası Şiiri - Yaşar Fetullahoğlu

mecnunun sevdası

“kimse bilmez
bir minare
yerden ne kadar yüksektedir”

asırlardır aynı ölüm yaşanır
tutulup bir leyla’ya
yanmak ister gönüller
bakışlar en masum umutları taşır
hangi derinlikten bahseder
bilinmez
soluğu dağıtır yüreğini
tiryakisidir oysa
bin türlü hali var gözlerinin
tek bir anlamı
o gözler ki
yüreğinin ar dilidir
alkanlar içinde gösterir
siyahın bin bir türünü
beyaz düşler kurdurarak
akşamlar
korkar böylesine yalnız yürekten
yeterse bir leylanın kuvveti
bir içten ah çekiştir nasip
yürek amelesine
silip yürek terini kirpiklerini ucundan
çıra gibi tutuşmalı
tutuştu-yanmalı
budur benim dediğim sevda
eğilir önünde tüm başlar
ve bakışlar
aşındırır türkülerim kor yürekleri
üşütür
bakışlarım ki
devrilip gözlerimin üstüne
aranır kaldırım taşların da
ayak izlerini...