Meçhulü Beklerken Şiiri - Necdet Cemal Ocak

Burada bir garip vardı, ne oldu ona?
Her gün gelirdi bu kıyıya şafakta.
Oturur şu kıyıda enginlere dalardı.
Azgın dalgalara hep bir şeyler sorardı.
Cevap alamaz düşünür, gözleri dolgun,
Bir heykel gibi olurdu, yüzü solgun.
Siyah gözlerini kapardı, o uzun kirpikleri.
Ve kirpikler arasından iki damla yaş gelirdi.
Yemezdi, içmezdi o zavallı kızcağız.
Sadece düşünürdü, gariban yavrucağız.
Aradan günler geçti, güzelliği kalmadı.
Yaşlanmıştı galiba, saçı bile ağardı.
Lakin usanmadı her sabah bu kıyıya gelmekten,
Bekleyip bekleyip akşam geri dönmekten.
Şimdi göremiyorum, ne oldu zavallıya?
Demek akşam gidince, sağ çıkmadı sabaha.
Dalgalar diyor ardından, garibimiz ölmedi.
Meçhulüne ulaştı, orda gönlü birleşti.

1.11.1977/Ankara