Mazursun Dolunay Şiiri - Kara Çocuk 2

Sen kendini,
Benim gözümden bir an olsun göremedin,
Mazursun.
Ben seni kalbime sığdıramadım,
Rabbime anlattım, mazursun.

Ben seni herkesin sustuğu kadar sevdim,
Bir kelimeyle değil, bir ömürle anlattım.
Ne demekti vazgeçmeden sevmek,
Bende gördün ama hissedemedin,
Mazursun.

Ben seni unutmaya çalışmadım hiç,
Unutmak nankörlüktü bana göre.
Çünkü seni severken,
Allah’a biraz daha yaklaştım,
Mazursun.

Ben seni Allah’ın emanet ettiği bir kalple sevdim,
Dualarımda adını gizledim.
Ne sevmek günah oldu bana,
Ne beklemek hüzün,
Çünkü seni Allah için sevdim,
Mazursun.

Şimdi bir sessizlik var her şeyin yerinde,
Adın geçince içim dua gibi titriyor.
Bil ki bu sevda, ölmedi, eksilmedi,
Sadece secdeye döndü.
Ben seni,
Allah’a en yakın yerimle sevdim,
O da biliyor...
Mazursun. 🌙