Mazlumun Gözyaşı Şiiri - Seyrani Göl

Bir annenin kucağında susmayan çığlık,
bir çocuğun gözlerinde
erken gelen vedanın karası.
Gökyüzüne bakıyorlar;
ama gökyüzü taş kesilmiş,
yağmur değil, mermi yağıyor üstlerine.

Mazlumun gözyaşı
bir damla değildir yalnızca;
bin yıllık bir nehir gibi akar
toprağın bağrına.
Her damlasında
bir yetimin hayali,
bir babanın yarıda kalan duası,
bir kız çocuğunun eksik gülüşü gizlidir.

Soruyorum size, ey zalimler:
Hangi kitap yazdı bu zulmü?
Hangi din emretti bu kanı?
Hangi vicdan kaldırır
Kırkı çıkmamış çocukları öldürmeyi?

Mazlumun gözyaşı sessiz değildir aslında;
gökyüzünün kulaklarında çakan şimşektir,
toprağın damarında patlayan isyandır.
Siz duymuyorsunuz,
çünkü kalbinizi taşla örttünüz.

Ama bir gün o gözyaşları
sizi boğacak;
çünkü gözyaşının da
adaleti vardır.
Ve mazlumun duası
ok gibi yükselir göğe;
orada hiçbir zalimin suru
asla duramaz.

Mazlumun gözyaşı,
hakikatin şahitliğidir.
Ve o şahitlik,
adaletin mührü olup
sizin alnınıza vurulacaktır.
S.GÖL