Mazide Kalan Helallik Şiiri - Tekin Bekar

Hani hatırlar-mısın, o küçük mahalleyi,
Gülüşerek günden güne büyümeyi,
Hayal kurup, bu şehirde evlenmeyi,
Nasıl da arzulardık, sen çekip gitmeden...!

Sonumuz olmuş meğer, ilk öpücüğüm,
Hiç büyümez sanmıştım, küçücüğüm,
Şimdi yürürken bile, nefesim düğüm düğüm,
Nasıl da koşardık, sen çekip gitmeden..!

Yüreğim çarpardı, gözlerin bana bakınca,
Öylece seni izlerdim, dalardım şaşkınca,
Kaybolup gitti mazi, fotoğrafları biri yakınca,
Nasıl da poz verirdik, sen çekip gitmeden..!

Yeminler edip, '' AŞK''a bir söz vermiştik,
Sözümüzde durup, on yediye gelmiştik,
Mecnun'dan Leyla'dan, daha çok sevmiştik,
Nasıl da piri idik, sen çekip gitmeden..!

Şimdi masal diye, çocuklarına anlatırsın,
Çok mutlu olmuşsun, Allah arttırsın,
Şunu bilmeni istedim, benim kara bahtımsın,
Helallik isteseydin verirdim, ben çekip gitmeden,