Maviyi Vuruyorlar Şiiri - Anıl Çelik

Maviyi vuruyorlar güpe gündüz
Bir ellerinde kılıç, diğerinde gürbüz
Cesedini bulutlar yıkıyor,
Odsuz ocakta közü külsüz

Dağın avuçları patlıyor dövünmekten,
Ovalarında kan
Yamaçlarında yerde sürüklenen uçurtmalar
İplerinde çocukluğumuz rüzgarla göğe sarkan

Maviyi vuruyorlar göğsünde bir gencin
Şeytani izahındalar soluksuz tükenen direncin
Ağır bir ağıt yakıyor vadi, tüy ürpertiyor
Tüy döküyor zeytin dalında ürkek güvercin

Sicim gibi yağıyor yağmur,
Kelebeğin kanadı kanadı
Anne elinde ekmek olmadan bu hamur
Kanlı dişlerin arasında pis midelere yaradı

Maviyi vurdu...
Maviyi soydu...
Maviyi kırmızıya yatırıp gözlerini oydu
Evet oydu ta kendisiydi OYdu...