Mavi sular Şiiri - İbrahim Senirget

Şehrin boğucu küçük para işlerinden
Korkunç makine seslerinden
Kibirle kaplı yollarından
Ne zaman uzaklaşmak istesem
Kendimi hep mavi sularda bulmuşumdur
Dalgalar bütün pisliği
Kıyıya vuruncaya dek
Açılır ,kaybolurum derinliğinde
Her yanı su almaya başlamış
Eski teknemle
Bulutları rüzgarı kuşları acıları
Kendime meze yaparım
Sonrasında bir kadeh doldurur
Belkide birden fazla
İçerim, içeriz dostumla
Kendime ne kadar doldurursam
Onada o kadar çok,dökerim
Göründüğü gibidir çünkü o
Kıskançlık nedir bilmez ,bilirim
Kafamız çakır
Biraz daha ilerleriz
Bir yunus çıka gelir
Bir bar masasına kurulur edasıyla
Oturur yanımıza
Derdi ,kederi,öfkesi
Hep aynıdır bizlerin
Biliriz birbirimizi
Tepemizdeki yakıcı güneş
Yavaş yavaş batmaya başlayınca
Sarar içimizi bir tebessüm
Günbatımı bize
Huzurlu
Mutlu,yaşanmaya değer
Hissettirir bazı şeyleri ...