Mavi Şaire Şiiri - Funda Söylemez

Bizim sokakta bir ev vardı
Kocaman geniş bahçesinde, seçilmiş konuklar oturur,
Hoş muhabbetler edip eğlenirlerdi.
Kalındı duvarları
Kalın ve boyalı

Dört yıl komşum oldu o ev
Ve beni de aldı o eğlenceli bahçesine
Ancak bir gün baktım ki
Bu evde ne bir açık kapı, ne de pencere
Peki kim yaşardı içerde?
Neden kimse sormazdı bu kalın duvarları?

Kapılar kilit lakin,
Bahçede cümbüş, içerde çıt yok
Beklerdim, gece olup da herkes gidince
Ve bir gece duvarların ardından bir ses geldi
Kapı aralandı
İçerde bir hayalin üzerinde
Mavi bir şair oturuyordu.
Kırmızı mumun ışığında
Şiir okuyordu
Karanlıkların şiirini,
Dinledim
Ve 'Çok güzel olmuş' dedim.
Şaşırdı ve korktu
Meğerse bilmezmiş
Dışardaki insanların onun dilini bildiklerini

Ne zaman girmiş, neden girmiş o kalın duvarlı, bahçeli eve bilemedim hiç
Nasıl olmuş da insanların aynı dili konuştuklarını unutmuş; tahmin edebildim
Ama kesin emin olduğum bir şey var ki;
Evin hava almaya ihtiyacı var
Bu güzel şairin sağlığı için...