Mola İstiyorum Şiiri - Funda Söylemez

Hayatın bir kumandası olsa
Arada bir düğmeye basınca
Standby’a geçen
Ve o dinginlikte,
O ıssızlıkta,
O boşlukta
Hiç kıpırdamadan dursam ben de
Beynimden hiç bir düşünce akımı geçmeden
Öylece, hareketsiz, boşlukta
Ve huzur içinde

Bilinmezden gelen bir ses sadece
Derin ve sakin
Ritmin içinde milyonlarca tınıyı sığdırmış
Denizin sesi olabilir mesela

Yaşadıklarım ve yaşamaya dair planlarım
Geçici bir süre için taşınmış olsa beynimden
Bu molada hiç bir istek, hayal ya da korku çalışmasa
Hepsi hayatla birlikte standby’da
Mekan ılık ve hafif meltemli
Biraz da yosun kokusu...

Zihnin tek bir hücresinin bile yerinden kıpırdamadığı o an
Biri konuşmaya başlar belki
Bir ömür konuşmayan belki
Ve duymaya hasret kaldığım
Özün sesi
Özümün sesi
Neşelensem yeniden
Dünyaya yeniden gelmiş gibi
Hatırlasam yola çıkış nedenlerimi
Ve doldursam depolarımı enerjiyle
Çok ihtiyacım olacak biliyorum;
Mola bittiğinde

(Mayıs 2005)