Günün buğulanışı
Gözlerinin umutla şavkımasındandır
Yıkıntıların delhizinde
Kaygılı yüzleri
Gülüşünle dağıttın
Gözlerim buğulanmadı
Utandım…
Ateş yüreğine,
Dokunamadığımdandır
Ya da
Dokunup söndürmektendir
Belki kaygım…
Gidiyorsun
Mavi-ama düş mavisi değil-
Kamuflajının içinde
Gülücükler ve umut içinde…
İçindeki acılı haykırışı
Kaygılı bakışı
Ve
Titreten yürek atışını
Ben gördüm
Ben duydum
Ben tattım…
Zor olmadı
Çünkü sende
Benin sendeki aksi duruyor
Ağırlığım ondandır….
[26.04.2007]
Sertaç GeziciKayıt Tarihi : 1.5.2007 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!