annemin ölümünü düşleyip hüznü kucaklarken
namertçe kan gövdeyi götürürken gönül dağında
öksüz düşüp serçeler yetim büyürken asma dalımda
ayaz vurgunu geceyi içerken ağıtım
ölümlü yalana tutunmuş ağlarken umudum
durup birden sönüyorsam kayan yıldız gibi
güz yeli gibi
yollara vuruyorsam üşümüşlüğümü
bir ayrılık miladı çizip kare kare geçiyorsam hicrandan
bir sona duruyorsam
bir ecel saatini dinliyorsam tam kavuşma derken martılar
sana gelmelerden acıyı tutuyorsam
seni yazarken seni kaybediyorsam
can garip kana tutulup susuyorsa gözlerim
hadi söyle
mavi olur mu aşkın rengi sevdiğim
rüzgarın yelesini tutup kır çiçeklerini öperken
dalgacasına yelkenlilere çarparken yüreğim
kum olup kuytu koylarda seni ararken bedenim
durup birden parlıyorsam kayan yıldız gibi
haziran güneşi gibi
denizlere koşturuyorsam sıcaklığımı
bir masal seçip köşe köşe dolanıyorsam düşlerden
bir gidiş oluyorsam öylesi
bir kavuşma anı taşıyorsam tam ayrılık derken martılar
dipsiz bir uçurum gibi bakıyorken gözlerine
anlattıklarımdan çok anlatamadıklarıma dil verirken telaşım
seni seviyorum demeye tam hazırken
içimde bir şarkıyla kanatlanıyorsam
kokuna hasret kalıyorsam
can garip seraba tutulup susuyorsa dudaklarım
hadi söyle
mavi olur mu aşkın rengi sevdiğim
Kayıt Tarihi : 9.1.2009 19:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)