gün sakin bir sarılıkta yüzerken,
aklımın semalarından geçen pusulasız bir gemi batmaya yüz tuttu özlemin azgın sularına...
ve yanlış bilinen bir kurtarma başladı sevgilerde...
utanmasız çığlıklarla irkiliyordu kalbim...
utanmaz yalvarışlar çarpıyordu kulağıma...
o sen miydin...
yoksa ütopik bir kadını mıydı göklerin...
ahh ben...
ah avere ciğerim...
mavileri mi buldun süzecek...
tellerin kırılır,bitiremezsin...
kırmızaya alışkınsın sen...
mavileri yutamazsın...
tekler yoksa bu adem model vucud...
uyandırmaz uykular...
ağlaşır ütopik mavi kadınların...
Kayıt Tarihi : 16.9.2006 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Baykurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/16/mavi-kadinlar.jpg)
gönlünüze, gönlünüzden gelene sağlık.
sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)