Mavi hikaye Şiiri - Tevfik Pekel

Bir,mavi hikayedir bu.
Yarı çılgın,yarı şizofren.
Biraz gerçek dışı,biraz gerçeğe yakın.
Yaşanmıştır yarısı,
Başlayamadan bitmiştir diğer yarısı.
Biraz gökyüzünden almış,biraz denizden.
Okyanus mavisiydi gözlerinin rengi.
Bu mavi hikaye,
İşte böyle başlamıştı.
Benim dünyamda şimdi;
Gündüzler mavi,gecelerim mavi.
Ay ve yıldızlarım gibi,
Güneşim de masmavi.
Mavidir bütün çiçeklerim,
Bal böceklerim mavi.
Asla göremezsin kuşları,
Çünkü,mavi çırparlar kanatlarını.
Gizlidir gökyüzünde özgürlükleri.
Mavidir yağmur bulutları,
Yağmur damlaları mavi.
Gökkuşağı bile mavidir aslında,
Yedi renk bilir herkez.
Bilemezler...
Mavi yaşarım dört mevsimi;
İlkbaharım,yazım,sonbaharım mavi.
Hatta,kar mevsimi ve kartaneleri de mavi.
Hasretim mavi,sevgim mavi.
Sormayın sevdamı,bir deli mavi.
Mavi sevdim binbir kere.
Mavilim,seni sevdim bir kere.
Ölümüne sevdim hemde,
Ölümüne mavi...

Bodrum,Mart 2002