Seninle ilk, karşılaşmamızdan sonra.
Tekrar karşılaşamayacağımızı, düşünüyordum.
Lakin seninle,tekrar karşılaştık.
Göz göze geldik,ellerinin sıcaklığını, yine hissettim.
Gözlerindeki,masumiyetin,deryalarında kayboldum.
Ve hala inanamıyordum,yine yanyanaydık.
Bir adım,ötemdeydin,bir o kadarda uzaktın.
O an içimden,avazım çıktığı kadar,seni seviyorum diye,bağırmak istiyordum.
Bunun olamayacağını, ikimizde biliyorduk.
Fakat ikimizinde kalbi, deli gibi atıyordu.
Hatırlarmısın bilmem,ama sana mavi bir çakmak vermiştim.
Sonra bir baktım,bana hediye almışsın.
Mavi, bir bardak ve mavi bir çakmak.
Sonra anladım ki,sende beni delice seviyorsun.
Umutlarım tekrar yeşerdi.
Yüreğime vurduğum, kilitleri tekrar açtın.
Bende, senin için iki fincan,bir çakmak almıştım.
Fincanda kahve içip, kırk yıl birbirimizi unutmayalım diye.
Çakmağı ise,yüreğimde yanan ateşi gör diye aldım.
Ben seni, sen beni çıkarsızca, masumca seviyorduk.
Kayıt Tarihi : 3.10.2024 11:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!