Mavi Bir ıslık Şiiri - Ali Sinkay

Geceyi dürdüm, kaldırdım en üst rafa
Tozlu perdeleri yırttım, içeri doldu sabah
Dün gece ölenler, bu sabah yeniden doğdu
Bak, saksıdaki o kuru dal bile tomurcuk oldu
Kahvenin kokusu karıştı sokağın sesine
Barıştım aynadaki o yorgun aksiyle

Kitapların arasında unuttuğum o bilet
Belki bir yolculuk değil ama bir işaret
Acı, misafir gibi geldi ve oturdu başköşeye
Ama vakti doldu, yolcu ettim onu geçmişe
Kırık camda gökkuşağı, betonda inatçı ot
Yaşamak dediğin, her şeye rağmen alınan o son not

Dünya dönüyor, başım dönse de
Düşmem artık, tutundum güneşe
Dudaklarımda mavi bir ıslık
Karanlığa inat, bu ne şenlik
Ölmek en kolayı, zor olan sevmek
Her sabah yeniden, yeniden denemek

Biliyorum, yarın yine yağmur yağabilir
Biliyorum, o gemi bozkırda yine kalabilir
Ama şimdi, tam şu saniye, hava berrak
Ciğerlerime doluyor o taze, o ıslak toprak
Affettim dünü, bugünü kucakladım
Ben bu oyuna en başından başladım

Kalk
Bak
Gör
Hayat akıyor parmak uçlarından
Korkma düşmekten
Korkma uçmaktan

Dünya dönüyor, başım dönse de
Düşmem artık, tutundum güneşe
Dudaklarımda mavi bir ıslık
Karanlığa inat, bu ne şenlik

Hâlâ dönüyor
Hâlâ…