uzansam bir yamacın kıyısına sırtımın çalı yırtığını
pütürlenmiş bir gülüşle erken
şevkat
sevgi
soluklanma
çimenin ince sızısından bir tutam ağrı
sussam uzun uzun
saçların vakitsiz ağarmasını
tan yerine açılmış pencerelerde
eğrik yıldız ölüleri
tırnak boğumlarınındaki serabı
dinlesem uzun uzun
yıkılmış çadırların köhne iniltisinden...
alnıma durmadan kazıdığın o çöl uzantılarına
delik kovalarla su taşısam
uzak taraçalardan
sussam bir yamacın kıyısına sırtımın çalı yırtığını
nehirlere düğümlenmiş kaval sesi ile
çıkıp gelse bir dağ
uzun uzun anlatsa ardıç mavisini
söylemesem geceyi
henüz tan yerine açılmamış olsa cam...
Kayıt Tarihi : 1.9.2012 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirimi günün şiiri olarak seçmiş ve bununla daha fazla okuyucuya ulaşmasını sağlamış, seçici kuruldaki arkadaşlara ve şiirimi zaman ayırıp okuyan herkese sonsuz tşklerimi sunuyorum.
![Deniz Ercivan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/01/mavi-ardicin-soyledikleri-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!