Gecelendi sokak
Toprak yolun tozu dindi
Dalgın gölgeler köşelerde
Evler birbirine dargın
Küskün ışıklar kıpırdıyor uzaklarda
özlemler bir kez daha yorgun...
çıkmaya üşendiğim yokuşun
kaldırımlarındayım
Pencerede annemin karartısını düşlüyorum
Ve içeride televizyonun sesini
Ocakta sapı kırık tencerenin homurtusunu...
Yeni doğmuş bir bebek gibi açım
Bir günü daha atlamışım
Bedenim aklıma kırgın
Sen de aynı mısın...
Kayıt Tarihi : 3.10.2016 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!