Martılar uçuşup dalarken suya,
Sarmaş dolaş aşıklar gezer sahilde...
Ilık meltem yeli denizi okşar,
Dalgalar aheste aheste döver taşları...
O hengâme içinde yalnız bir adam,
Kuytu bir köşede çatık kaşları.
Güneş çoktan batmış tepelerin ardında...
Ümitler tükenmiş karanlıklarda...
Oltalar toplanmış dönülmüş yola.
Yavaş yavaş kaybolur günün insanları.
Yalnız adam ufuklarda kaybolmuş,
Sanki başka bir dünyada gezer, bakışları...
Mırıldanır diliyle, yanık yanık sessizce..
'Martıları seyrettim, özledim bizim kuşları,
Dalgalar incitmeye korkar, aheste döver taşları.
Ayrı düştük, aramızda uzun yollar var.
Uzak diyardasın, nereden bileceksin,
Senin için döktüğüm, şu masum gözyaşları...'
Kayıt Tarihi : 2.2.2011 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!