Maskesiz Çıkmayın Şiiri - Kasım Kobakçı

Maskesiz çıkmayın sakağa,
Kırılır burun direkleriniz,
Parçalanıp kanar ciğerleriniz,
Yaprak gibi dökülür içiniz,
Güz sabahlarının en karanlık saatlerinde,
Kaybedebilirsiniz nefesinizi.

Maskesiz çıkmayın meydanlara çocuklar,
Her köşesi pis kokuyor iktidardaki siyasetin,
Bezirgan peygamber halifeleri,
Kirlettiler doğa ananın en mahrem yerlerini.

Kahrolası kirli dolar barikatları var solunum yollarımızda,
Pislik denizi havamız, suyumuz,
Şafak gülleri gibi tütüyor artık boğazımızda,
Meydan kavgalarında boğazımıza sıkılan,
Robokop biber gazları.

Yönetim alanları pislik denizi,
Hırsız fenerleriyle karartılmakta,
Gece ganimetleri ve yönetimleri,
Kutsallık iddiasındaki zalim saltanatın.

Uyanamıyoruz temiz sabahlara,
Sırtımızda daima,
Hırsız çetelerinin kanlı hançer yaraları,
Midemizi bulandırır her an,
Emperyalizm hizmetkarlarının kanlı, küstah hırsızlıkları.

Sağa sola yayılan bir utanmazlık dalgasıdır bu,
Toprağa ve suya sinen zehirli bir koku,
Geleceğe dair bir umut kalmadı siz yarının sahiplerine,
Tükenmez lağım farelerinin nesli,
Siz onları ateşe vermedikçe.