Öylece durup kaldım beyazlığın karşısında
Herşeyi kaybetmiş mahzun bir çarşaf gibiydi
Seyrediyordum bozguna uğramış yüreğimi
Gözlerim manasızlaştı ansızın,
Ellerim tren rayları sanki
Gelip geçer yüzlerce yaralı vagon avuçlarımdan
Tam karşımda bahar gibi papatya tacım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
