Masal Şiiri - Haşim Ural

Nereye baksam yeşil
Nereye baksam sen
Nereye baksam gözlerin çıkıyor karşıma
Şimdi her şey sana benziyor
Her yolun sonu sana ulaşıyor sanki
Her yağmur seni ıslatıyor kifayetsizce
Sanırım… Afili bir aşk bekleşiyor içinde
Dudaklarında ıssız bir çöl tenhalığı
Ellerin biçare güzel
Ellerin demli çay, sıcak simit tadında kalbimin sabahçı kahvesinde son müşterisini ağırlıyor
Öylesine yalnız öylesine suskun ve öylesine ayaz mavisi.
ki…

Dokunuşların vakitsiz bir tezatlık içeriyor.
İhtilalin var içimde anla beni idamın yükseliyor
Göğsünde göğsüm ihtiyarlığım yaklaşıyor
Yokluğun yasadışı bir aşkla kanıyor…

Elimde külüyle beraber tükenmek üzere olan sigaram
Buğusu kırık dökük bir hüznü barındırıyor yalnızlığın gölgesi
Ve iz düşümünde sen. hep sen varsın
Yüklemi olmayan anlamsız ayrılık çığlıkları yükseliyor yer çekimine inat
Ve gidişin bıçkın delikanlı narin gözyaşı.
Yağmur kıvamında bir hüzün işte
Hıçkırık treni limandan kalkıyor rötarlı olarak vakitsiz.
Bekleyişler başlıyor sonra, ölümüne esaret ve gidişine sürgün.

Geçmiş zaman mektupları duruyor mu hala bıraktığım yerlerinde
Geceler aynı gecemidir oturduğum divanın üstünde ve yıldız bahçesinde
Ya seyredişlerin ya bakışların dinginlik maviliğinin içinde
Bilmem ama ben hep aynı yerde aynı masalın seyrinde…