Bir insanın gözüyle gördüğü yâda göremeyeceği birçok şeyi sığdırmışsın gözlerine
Bazen derin bir okyanus gibi uçsuz bucaksız
Bazen de kalbimin ağır işçisi gibi saf ve acımasız.
Ruh çiçekleri ekmişsin yüreğimin en güzel bahçesine
Ve biraz da hayatın anlamını katmışsın içine
Sen, yani gökyüzünde asılı duran yalnız yıldızlar
Sen, unutulduğunu sanan yağmur damlacıkları
(ki yağmurlar intihara meyillidir diye düşünmüşümdür çoğu zaman, çünkü asfalttan çok ölü yağmur damlaları topladım)
Sen, isyankâr çığlıkların nefesi gibi
Sen, zavallı kalbimin biricik sahibi
Bilmiyor musun?
Duymuyor musun?
Görmüyor musun? Yoksa beni
Sesinde sesimin çatladığını
Gözünde gözyaşlarımın aktığını
Kalbimin sen diye yandığını
yoksa anlamıyor musun? ? ? ? ? ? ? ?
Kayıt Tarihi : 21.9.2008 21:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!