Maruz Kaldığın Sefil Bir Ölümü Sayıklar

Yaşamın gamı da, ağır yükü de,
Matemin ilacı kör düğüm.
Fırtınalı hayattan sonra,
Kucağında örtündüğüm.

Bir avuç topraksın işte,
Üç beş damla kanda,
Üç beş damla su;
Doğumla ölüm arasında.

Habersizce vururken,
Uyandırdın bir düşün ortasından.
İki damla hayal olarak kaldı,
Can çekişirken geride yelkovan.

Bir de madalyonun öbür yüzü var;
Dehşet vericiyken yaşam,
Bir dağ gibi arkanda duran,
Yüreğin götürdüğü yere kadar devam.

Bir ihtiyarın ölüyor olması,
Kendisi dışında herkese aşikâr.
Buradan oraya gitmek ne demek?
Orası nereye çıkar?

Bir ürpertiyle kesilen nefesin,
Kalp atışının durmasıyla başlar öncesi.
Bir an önce kurtulunması gereken,
Yaşayıp bitirdiğin her günün ötesi.

Gözlerinden kulaklarına akan sala sesi,
Tutulmaz bir kuş olup uçar.
Yavaş yavaş silinen küçücük bir noktada,
Maruz kaldığın sefil bir ölümü sayıklar.