Marmara Şiiri - Nur Demirciler

İstanbul'un caddelerinde,
sokaklarında,

dolaştım bu sabah yine,
başıboş avare,

Neyi aradım?
Neden kaçtım?
Neden aktı gözümden,
O birkaç damla yaş?

Sahliyolu diyordu levha,
Uydum döndüm o yöne.
İşte Marmara karşımda,
Kızgın, kapkara, biraz da puslu,
Tıpkı hırçın yüreğim...

Nasıl da kıyıya çarpıyordu dalgalar,
Çarpacak, çatacak elbet dalgalar,
Esip yıkıp geçecek,
Marmara'nın, İstanbul'un Lodosu yine bu gece.
Her ayrılığın,
Her terkedişin,
Her yarım kalan sevginin ağıtını,
Marmara'nın dalgaları söyleyecek yine bu gece,
Ama yarın herşey yine sakin,
yine durgun,
Tıpkı yalnızlığın usancıyla yorgun yüreğim...

Ocak / 2005